In de vorige blog vertelde ik je al waarom ik met een blog gestart ben. En daarmee overtrad ik al een eerste belangrijke regel van het bloggen (yeah, I'm a rebel!)
Want volgens wat ik gelezen heb bij andere bloggers (yep, het gaat hier met research en al), moet je eigenlijk beginnen met jezelf voor te stellen.
Enerzijds voelt het wat pretentieus om ervan uit te gaan dat mijn leven boeiend genoeg is om erover te vertellen. Anderzijds begrijp ik wel dat het fijn is te weten wie het gezicht is achter Tsjilp.
Oké, even kort
Dus voilà, hier gaan we dan. Dit ben ik: Jolien Aerts, geboren en getogen in Duffel. In mijn jeugd was ik actief bij de Chiro. Daarnaast kon je me vaak vinden in Jeugdhuis Den Daak, waar ik ook mijn man heb leren kennen. In 2010 zijn Thomas en ik getrouwd. Ondertussen hebben we 2 fantastische kids: Lize en Louis.
In 2011 kochten we ons eigen huis. Toen viel het me op dat veel Duffelaars, waaronder ook een heel aantal van onze vrienden, iets gemeen hebben: ze zijn erg gehecht aan de postcode 2570. Toch deed de zoektocht naar een huis met grote tuin in een rustige straat, ons uitwijken naar Heist-op-den-Berg.
Ik kom nog heel vaak in Duffel (ahja, want een groot deel van onze vrienden en familie woont daar nog). Maar ondertussen voelt ook Heist-op-den-Berg als 'thuis komen'.
Life should be fun for everyone!
Had je 'm herkend in de titel? De klassieker van Belle Perez uit 1999? (Nee? Zoek dan maar even 'Hello World' op in Spotify)
Het ligt in dezelfde lijn als het motto van Tsjilp: Today I choose joy.
Ik moet je niet vertellen dat het vreemde tijden geweest zijn (iets met een pandemie enzo). Waarschijnlijk ben ik niet de enige die daardoor een aantal dingen in vraag begon te stellen. 'Nadenken over het leven', het klinkt allemaal heel serieus. Zo zwaar beladen was het ook niet. Maar ik heb wel een aantal keuzes gemaakt. Het starten van de webshop was daar eentje van. Onder het motto 'Today I choose joy', koos ik ervoor om eindelijk een stap te zetten waar ik al lang van droomde: iets doen waarin ik zelf volledig de regie in handen heb. Door de webshop in bijberoep te doen, nemen we geen te groot risico. De investeringen zijn beperkt en ik kan al doende leren.
Soms moet je springen
Een andere belangrijke keuze maakte ik in de lente van dit jaar. Soms moet je gewoon springen, ook al weet je niet waar, wanneer of hoe je zal landen. Na een carrière van 8 jaar bij de mutualiteit, voelde ik dat het tijd werd voor iets anders. Ik had nood aan verandering, aan een nieuwe uitdaging. De meest logische volgorde zou zijn om eerst nieuw werk te zoeken (en te vinden) en dan pas mijn ontslag te geven.
Ik ben niet bepaald gekend voor mijn impulsieve beslissingen. Maar naar mijn gevoel was het een berekend risico. En ik kreeg (gelukkig) gelijk. Nog voor mijn contract was afgelopen, tekende ik al bij mijn nieuwe werkgever. In hoofdberoep ben ik nu administratief medewerkster (a.k.a. master of organized chaos) bij MINT nv, een mobiliteitsbedrijf in Mechelen. Een totaal nieuwe wending dus. Maar ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Ik merk nu dat die verandering dringend nodig was. Ik leer elke dag nieuwe dingen en voel me omringd door een bende fijne collega's. Love it!
Hoe hou je alle ballen in de lucht?
Het voelt soms echt als jongleren: hoofdberoep, bijberoep, huishouden, taxi-mama voor de hobby's van de kids, me-time... Het is niet altijd evident om al die ballen in de lucht te houden. Ik krijg wel eens de vraag: "hoe combineer je dat allemaal". Awel, geen idee eigenlijk. Ik denk dat mijn gebrek aan perfectionisme hier wel een voordeel is. Begrijp me niet verkeerd: als ik iets doe, wil ik het ook graag goed doen. Maar als het toch niet lukt, leg ik me daar ook snel bij neer. "Oké, volgende keer (anders en) beter!". Ik bedoel vooral dat niet alles steeds tot in de puntjes in orde moet zijn. Als er bijvoorbeeld een mand strijk wat langer blijft staan, lig ik daar niet wakker van
Wist je dat...?
Voilà, dat was het zowat. In grote lijnen dan toch. Om af te ronden enkele lukrake weetjes over mij:
- een vaste routine 's avonds is even 'verstand-op-nul-tv'. Momenteel volg ik 'Lisa' op vtm.
- rust in de kast = rust in mijn hoofd. Het is vaak verleidelijk om rommel snel in een kast te (ver)stoppen. Maar als ik er dan eens toe kom om die rommelkast op te ruimen, geeft me dat zoveel rust...
- mijn lievelingskleur is roze. Bij onze verbouwingen kreeg ik bij het schilderen van de trap "carte blanche". Je mag twee keer raden welke kleur onze trap gekregen heeft. Jaaaah, een roze trap!
- ik hou van dekentjes. Zomer, winter, ... 's avonds onder een dekentje is het altijd gezellig.
Amai, je hebt de blog helemaal uit gelezen. Top! Ik hoor graag wat je ervan vindt. Dus laat gerust even een reactie achter in de commentaren.
Bedankt voor je interesse!
Liefs,
Jolien
Reactie plaatsen
Reacties
Bij het lezen van je blog kreeg ik zowaar een brede glimlach op men gezicht. Wat fijn om in deze toch wel wat moeilijke periode eindelijk weer eens wat leuk en positief nieuws te mogen lezen. Ik ben fan van tjilp en kijk uit naar je volgende schrijfsels 😊